zhì gōng yuàn zài jiàn mén dōng wǔ lǐ yuàn dōng shí bì jiān yǒu ruò sēng fù zhàng zhě
志公院在剑门东五里院东石壁间有若僧负杖者
jiāng dōng zhēng duó chán yāo jìn, āi zāi sī mín luàn fāng shén.
江东争夺缠妖祲,哀哉斯民乱方甚。
jǐn méng lǎo rén gài gǔ fó, xiàn shēn wéi zuò dà cí yīn.
锦幪老人盖古佛,现身为作大慈荫。
xiāo wēng bā shí shàng ér chī, fān gài zhōng luó nào zhōng jìn.
萧翁八十尚儿痴,旛盖锺螺闹中禁。
dāng shí cǐ lǎo mò xiào qú, dà fǎ dòng liáng shēn dú rèn.
当时此老默笑渠,大法栋梁身独任。
zhàng tóu shì rén sān zhuǎn yǔ, kāi kǒu sàng shēn rú yǐn zhèn.
杖头示人三转语,开口丧身如饮鸩。
fēn fēn fàng shì dàn kě lián, hé zēng wèi rǔ chén fú chèn.
纷纷放弑但可怜,何曾为汝陈符谶。
“现身为作大慈荫”出自宋代陆游的《志公院在剑门东五里院东石壁间有若僧负杖者》,诗句共7个字,诗句拼音为:xiàn shēn wéi zuò dà cí yīn,诗句平仄:仄平平仄仄平平。