chūn wǎn
春晚
cūn xiàng ní shēn zhòu yǎn mén, yǐ lán sāo shǒu yī xiāo hún.
村巷泥深昼掩门,倚阑搔首一消魂。
huā jīng fēng yǔ rén fāng xī, shì zài jiāng hú dào gèng zūn.
花经风雨人方惜,士在江湖道更尊。
bāi làng hū kàn yú duì yuè, rù yún shí jiàn hè gū qiān.
擘浪忽看鱼对跃,入云时见鹤孤骞。
xiàng lái shēn wèi jīn ān zài, tàn xī shuí néng qǐ jiǔ yuán!
向来莘渭今安在,叹息谁能起九原!
“入云时见鹤孤骞”出自宋代陆游的《春晚》,诗句共7个字,诗句拼音为:rù yún shí jiàn hè gū qiān,诗句平仄:仄平平仄仄平平。