chūn mù
春暮
sháo guāng cuī qù tài wú qíng, zhǐ wèi dōng jūn qù zhù qīng.
韶光催去太无情,只为东君去住轻。
suī yù chí liú fāng jìng lǐ, rú hé jìn dé dù juān shēng.
虽欲迟留芳径里,如何禁得杜鹃声。
tóng huā kuài luò chūn fēng lǎo, méi zǐ wēi suān wǎn yǔ qíng.
桐花快落春风老,梅子微酸晚雨晴。
cóng cǐ xī yóu shí jié shǎo, bù xū rì rì bào shī chéng.
从此嬉游时节少,不须日日报诗成。
“韶光催去太无情”出自宋代高翥的《春暮》,诗句共7个字,诗句拼音为:sháo guāng cuī qù tài wú qíng,诗句平仄:平平平仄仄平平。