yà miáo zhù zhǎng
揠苗助长
sòng rén yǒu mǐn qí miáo zhī bù zhǎng ér yà zhī zhě, máng máng rán guī, wèi qí rén yuē:" jīn rì bìng yǐ! yǔ zhù miáo zhǎng yǐ!" qí zi qū ér wǎng shì zhī, miáo zé gǎo yǐ.
宋人有闵其苗之不长而揠之者,芒芒然归,谓其人曰:“今日病矣!予助苗长矣!”其子趋而往视之,苗则槁矣。
tiān xià zhī bù zhù miáo zhǎng zhě guǎ yǐ.
天下之不助苗长者寡矣。
yǐ wéi wú yì ér shě zhī zhě, bù yún miáo zhě yě zhù zhī zhǎng zhě, yà miáo zhě yě, fēi tú wú yì, ér yòu hài zhī.
以为无益而舍之者,不耘苗者也;助之长者,揠苗者也,非徒无益,而又害之。
mǐn tōng: mǐn
(闵 通:悯)
宋人有闵其苗之不长而揠之者,芒芒然归,谓其人曰:“今日病矣!予助苗长矣!”其子趋而往视之,苗则槁矣。天下之不助苗长者寡矣。以为无益而舍之者,不耘苗者也;助之长者,揠苗者也,非徒无益,而又害之。(闵 通:悯)